იობი. Chapter 19

1 მიუგო იობმა და უთხრა:
2 როდემდის უნდა მიშფოთებდეთ სულს და მგვემდეთ სიტყვებით?
3 უკვე მეათეჯერ შეურაცხმყავით მე და გამიუცხოვდით უსირცხვილოდ?
4 თუ მართლა შევცდი, ჩემთანვე დარჩება ჩემი შეცდომა.
5 თუ თქვენ მართლა უღირსად მთვლით და მწამებთ აუგს,
6 იცოდეთ, რომ ღმერთმა გამღუნა მე და გამხვია თავის ბადეში.
7 აჰა, ძალადობას ვჩივი და პასუხს არავინ მაძლევს; შველას ვითხოვ და არ არის სამართალი;
8 გზა გადამიღობა და ვეღარ გადავდივარ; ბნელი დაამკვიდრა ჩემს ბილიკებზე;
9 დიდება წამართვა და თავზეით ამხადა გვირგვინი;
10 ყოველი მხრივ დამაქცია დაა წასული ვარ; ხესავით ამომიძირკვა იმედი;
11 თავისი რისხვა დააგზნო ჩემს თავზე და შემრაცხა თავის მტრებს შორის;
12 ერთად მომადგნენ მისი ურდოები და მოასწორეს ჩემსკენ მომავალი გზები, ჩემი კარვის გარშემო დაიბანაკეს;
13 მოძმენი მომაშორა და ჩემი მცნობელნი გამიუცხოვდნენ;
14 მახლობელნი განმიდგნენ და მეგობრებმა დამივიწყეს მე;
15 ჩემი სახლის მდგმურები და მხევლები უცხოდ მიყურებენ, უცხო თესლი შევიქენი მათ თვალში;
16 მსახურს ვეძახი და ხმას არ მცემს, ბაგით ვევედრები;
17 ჩემი სუნთქვა შესძაგდა ჩემს ცოლს და ჩემი სუნი - ჩემს ნაშიერთ.
18 ბავშვებმაც შემიძულეს, წამოვდგები და შეურაცხმეოფენ;
19 მომიძულეს ჩემმა გულითადმა მეგობრებმა და, ვინც კი მიყვარდა, მტრად გამიხდნენ;
20 ტყავში და ხორცში ჩამილპა ძვლები, კბილების ტყავიღა შემრჩა.
21 შემიბრალეთ, შემიბრალეთ, მეგობრებო, რადგან ღვთის ხელი შემეხო მე!
22 რატომ მდევნით ღმერთივით და რატომ არ ძღებით ჩემი ხორცით?
23 ოჰ, ნეტავ დაიწერებოდეს ჩემი სიტყვები, ნეტავ ჩაიბეჭდებოდეს წიგნში!
24 რკინის საჭრეთელით ამოიკვეთებოდეს ტყვიაზე ან კლდეზე სამარადისოდ!
25 მაგრამ ვიცი, ცოცხალია ჩემი გამომხსნელი და საბოლოოდ აღიმართება მიწაზე!
26 და როცა დაიშლება ეს ჩემი კანი, უსხეულმყოფელიც ვიხილავ ღმერთს;
27 მე თავად დავინახავ მას და ჩემი თვალები იხილავენ, არა სხვისნი! გული დამელია მკერდში მოლოდინით!
28 თუ იტყვით: რას ვდევნითო მას და საქმის ფესვი მასში იპოვებაო;
29 მახვილს მოერიდეთ, რადგან რისხვაა მახვილის სასჯელი, რათა იცოდეთ, რომ არის განკითხვა!